από φατσοβιβλίο
Λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω, αλλά υπάρχει η πιθανότητα να είσαι φιλόζωος μαϊμού.
Αν το ξέρεις, καλώς, αν δεν το ξέρεις όμως;
Όσοι έχετε σκύλο ή γάτα διαβάστε το κείμενο μέχρι τέλους, το ίδιο και όσοι θέλετε να αποκτήσετε.
Το γεγονός πως όπου και να κοιτάξεις γύρω σου από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα συναντάς αδέσποτα, είναι πασίγνωστο.
Σε κάθε πλάνο της τηλεόρασης από ρεπορτάζ αγοράς, διαδηλώσεις, πορείες, συνεντεύξεις υπουργών σε Βουλή και Μαξίμου, ακόμη και στα περίφημα γεγονότα του Δεκεμβρίου, τα αδέσποτα είναι πάντα πρώτη γραμμή.
Και πώς να μην είναι, όταν ο πληθυσμός τους είναι τεράστιος;
Γιατί όμως είναι τεράστιος ο πληθυσμός των αδέσποτων, όταν τα φιλοζωϊκά σωματεία δρουν από το 2000 στην Ελλάδα και έχουν στειρώσει και στειρώνουν ακόμη καθημερινά, εκατοντάδες ζώα; (χιλιάδες σε όλη τη χώρα).
Λογικά, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν παρά ελάχιστα ενήλικα αδέσποτα, όσα άντεξαν αυτή τη δεκαετία στις κακουχίες του δρόμου, δεδομένου ότι το προσδόκιμο ζωής για ένα αδέσποτο είναι τα 2 χρόνια.
Απόγονοι αυτών δεν θα υπήρχαν, οπότε σύντομα δεν θα είχαμε ούτε ένα αδέσποτο ζώο.
Η απάντηση είναι πανεύκολη.
Τα αδέσποτα δημιουργούνται από τα δεσποζόμενα ζώα.
Τα ζώα των οποίων οι ιδιοκτήτες αγνοούν τι σημαίνει στείρωση, ή αδιαφορούν, ή έχουν μια συγκεχυμένη θεωρία στο μυαλό τους για το θέμα αυτό, με αποτέλεσμα να μη στειρώνουν τα ζώα τους, αυτά να γεννάνε κάθε 6 μήνες και τα περισσότερα κουτάβια να πετιούνται στα σκουπίδια ή να αφήνονται στους δρόμους μόλις απογαλακτίσουν, ή να «ρίχνονται» σε κήπους σπιτιών, κάτι που επίσης σημαίνει ότι θα βρεθούν στο δρόμο.
Προσωπικά έχω βιώσει με κουτάβια τα πάντα.
Έχουν πετάξει σπίτι μου, έχω μαζέψει νεκρά ή ετοιμοθάνατα από τα σκουπίδια, από το δρόμο όπου τα μισά πατήθηκαν από αυτοκίνητα, δεμένα σε σακούλες να ασφυκτιούν ζωντανά ακόμη, μέχρι και στο ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου μου έχουν ξεφορτωθεί κουτάβι.
Κάθε φορά βλέπω τον θάνατο σε αθώα μάτια και αυτό δεν αντέχεται με τίποτα.
Η οργή που νιώθω γι αυτόν που το έκανε, δεν ομολογείται.
Πώς γίνεται κάποιος να αγαπάει τη σκυλίτσα ή τη γάτα του, αλλά να μην αγαπάει τα παιδιά της και να τους φέρεται έτσι;
Μήπως δεν υπολείπεται σε αγάπη, αλλά η απόγνωση τον οδηγεί σε αυτές τις πράξεις;
Η αδυναμία να βρει σπίτι για όλα αυτά τα ζώα που γεννιούνται κάθε φορά;
Η αδυναμία να τα κρατήσει όλα κοντά του, κάτι που δεν είναι εύκολο, αλλά ούτε και λογικό;
Όποιος και να είναι ο λόγος που το κάνει αυτό, η αιτία είναι μια και συγκεκριμένη: το αστείρωτο ζώο του.
Ας δούμε αναλυτικά γιατί κάποιος δεν στειρώνει το ζώο του.
1) Γιατί είναι ανενημέρωτος, όπως στα περισσότερα χωριά της Ελλάδας, τα οποία ούτως ή άλλως δεν φημίζονται για την ανθρώπινη συμπεριφορά απέναντι στα ζώα. Οπότε η λέξη «ενημέρωση» ακούγεται ανέκδοτο γι αυτούς τους ανθρώπους.
2) Γιατί γνωρίζει, αλλά αδιαφορεί. Υπάρχουν πολλοί που πήραν κατοικίδιο επειδή τα συγκεκριμένα 5 λεπτά της ζωής τους είχαν αυτή τη διάθεση, τους έφυγε όμως και δεν την ανέκτησαν ποτέ.
Οπότε, κρατούν το ζώο με ένα πιάτο φαί και λίγο νερό, και όχι γιατρός δεν το βλέπει ποτέ, αλλά ούτε ο ίδιοι.
Στην καλύτερη περίπτωση το παρατάνε στη βεράντα ή στην ταράτσα τους, μέσα σε ακαθαρσίες και μοναξιά, και στη χειρότερη το κρατάνε δεμένο με ένα μέτρο αλυσίδα σαν άγαλμα στον κήπο, ή την αυλή, για όλη του τη ζωή.
Αν κάποιοι από αυτούς έχουν χάσει ζώο, να ξέρουν ότι τους το έκλεψαν ακτιβιστές φιλόζωοι.
Μην το αναζητήσουν γιατί θα μπλέξουν με το νόμο, αλλά ούτε να πάρουν άλλο, γιατί θα τους το κλέψουν και αυτό.
3) Η τρίτη και σπουδαιότερη κατηγορία, είναι όσοι θεωρούν εαυτόν πραγματικό φιλόζωο.
Πολύ πιο φιλόζωο από άλλους -και δη τους ακτιβιστές- και έχουν αναπτύξει μια θεωρία για τη στείρωση στο μυαλό τους, την οποία υποστηρίζουν σαν να πρόκειται για αληθινή.
Μια θεωρία που δεν υπάρχει γραμμένη σε κανένα κτηνιατρικό σύγγραμμα, έκθεση, δημοσίευση, στερείται κάθε εγκυρότητας και διαδίδεται μονάχα από στόμα σε στόμα…Το Ράδιο Αρβύλα σε Πανελλαδική εμβέλεια..
Ποια θεωρία; Ότι η στείρωση αποτελεί παρέμβαση στη φύση, ακρωτηριασμό του ζώου, βάναυση συμπεριφορά.
Αναρωτιέμαι από ποιο μυαλό διέρρευσε αρχικά αυτή η γελοία θεωρία, που ευτυχεί να προσηλυτίζει ανθρώπους όπως κάθε γελοία αίρεση;
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ζωολόγος, κτηνίατρος, έμπειρος φιλόζωος, ούτε καν ντοκιμαντέρ που να υποστηρίζει κάτι τέτοιο, απορώ με την ανταπόκριση που έχει αυτή η γελοία πεποίθηση.
Βεβαίως, ένας σοβαρός άνθρωπος, άρα και σοβαρός φιλόζωος, οφείλει να ερευνήσει πριν υιοθετήσει μια θεωρία που πάνω από όλα βάζει σε κίνδυνο τη ζωή του κατοικίδιου του και όχι μόνο.
Και όταν λέω ερευνήσει, εννοώ να μιλήσει με κτηνιάτρους, να μελετήσει βιβλία, να σκεφτεί και όχι να ενστερνιστεί κάτι που διάβασε σε ένα forum όπου κάθε τυχάρπαστος γράφει την αμπελοφιλοσοφία του, ή να υιοθετήσει την άποψη της Κικής που είχε για 1 χρόνο μια γάτα -την έχασε γαμώτο-, και του Μπιλάκου που έδωσε τον σκύλο του σε ένα κτήμα για να ζήσει λέει καλύτερα...
Όλος ο πολιτισμένος Δυτικός κόσμος στον οποίο λέμε πως ανήκουμε, γνωρίζει τι σημαίνει στείρωση.
Του Έλληνα ο τράχηλος όμως ζυγό δεν υπομένει, άρα τι να την κάνει την έγκυρη ενημέρωση, όταν ο Τζώνης ο πιτμπουλάς του λέει ότι η στείρωση είναι ακρωτηριασμός;
Έχω ακούσει και άλλα ωραία και ρομαντικά από τους «αντιστειρωτίες» , όπως «μα, να μη νιώσει η σκυλίτσα/γατούλα μου τη μητρότητα;», ή « εσένα θα ήθελες να σε στειρώσουν;» και ακόμα «θα τα αφήσω στο δρόμο τα κουτάβια, να ζήσουν ελεύθερα όπως τους αρμόζει».
Καταρχήν, δεν θα τα λέγαμε κατοικίδια αν τους άρμοζε ο δρόμος, αλλά δρομίδια.
Ο άνθρωπος πήρε δίπλα του γάτα και σκύλο εδώ και χιλιάδες χρόνια, τα έκανε κατοικίδια και αυτό δεν αλλάζει πλέον.
Δεν είναι πανίδα της πόλης οι σκύλοι και οι γάτες.
Πανίδα της πόλης είναι τα περίπτερα, τα αυτοκίνητα, τα φανάρια, τα πεζοδρόμια και τα κάγκελα.
Επίσης, αν θεωρείς τη μητρότητα σπουδαίο πράγμα -που είναι- εσύ κάνεις ένα δυο παιδιά και μετά το ράβεις με οποιοδήποτε τρόπο. Δεν γεννοβολάς κάθε έξι μήνες, 5 και 8 ή και 10 μωρά.
Το ζώο σου γιατί να αγκομαχάει;
Όσο για μένα, ναι, θα ήθελα να με στειρώσουν, αν όποτε έχω ερωτική επαφή γκαστρώνομαι.
Για να μην εξανθρωπίζουμε λοιπόν τα ζώα, θα πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι τα ζώα έχουν την διαδικασία του σεξ αποκλειστικά και μόνο για την ικανοποίηση ορμονικών αναγκών και όχι και για ευχαρίστηση, όπως ο άνθρωπος.
Άλλωστε, τα ζώα και οι άνθρωποι για τη φύση, δεν είναι τίποτε άλλο από μηχανάκια αναπαραγωγής των ειδών τους.
Η φύση μάς θέλει να γεννάμε όσο περισσότερο γίνεται και όταν δεν μπορούμε άλλο, ρίχνει μια επιδημία και μας ξεπαστρεύει μην τρώμε το φαί όσων αναπαράγονται.
Στα 40 αρχίζει και μας καθαρίζει και μέχρι τα 50 μένουν ζωντανοί σχεδόν οι μισοί της τάξης του σχολείου μας.
Αν συνυπολογίσουμε τα ατυχήματα, τις φυσικές καταστροφές, την εγκληματικότητα και ό,τι άλλο σπουδαίο παράγει το σύμπαν και οι άνθρωποι, οι πιθανότητες να επιβιώσουμε ως τα γεράματα, είναι ελάχιστες.
Αν δεν είχαμε τη λογική να προστατευτούμε, αλλά και την ιατρική, θα υπήρχαν λίγοι άνθρωποι στον πλανήτη.
Τα ζώα όμως, δεν έχουν τη λογική μας.
Τα ζώα της πόλης, αυτά που ζουν δίπλα στον άνθρωπο δηλαδή -και αυτά είναι μόνο ο σκύλος και η γάτα για τα οποία μιλάμε εδώ-, δεν μπορούν να επιβιώσουν αν δεν τα βοηθήσουμε.
Αν ζούσαν στο δάσος ή στη ζούγκλα, θα είχαν μηχανισμούς, όμως τα ζώα αυτά έγιναν αστοί από εμάς όπως προείπα, εδώ και χιλιάδες χρόνια, άρα ,πρέπει να επιβιώσουν στο περιβάλλουν που ζουν.
Στο σπίτι του ανθρώπου τους, μια και είναι οικόσιτα.
Μια και τα κάναμε οικόσιτα και δεν μπορούν, αλλά ούτε θέλουν πλέον να ζήσουν ελεύθερα στο δρόμο.
Δεν υπήρχαν δρόμοι άλλωστε, όταν τα πήρε ο άνθρωπος κοντά του…
Αν ζούσε στο δάσος η σκύλα θα γεννούσε συνέχεια, θα πέθαινε νεότατη, αλλά θα άφηνε πίσω της εκατοντάδες απογόνους με 6-7-15 γέννες, ώστε να μην εξαφανιστεί το είδος.
Απόγονοι που οι περισσότεροι θα πέθαιναν κουτάβια.
Γι αυτό στο δάσος οι πολλαπλές γέννες επιτελούν σκοπό, στην πόλη όμως μόνο υπερπληθυσμό προκαλούν και βασανισμένα αδέσποτα, που θα ζήσουν το περισσότερο δυο χρόνια μέσα στο κρύο, την πείνα, την κλωτσιά και θα πεθάνουν βασανιστικά από αρρώστια, τροχαίο, ή φόλα.
Για θυμηθείτε τις γιαγιάδες και τις προγιαγιάδες μας, τότε που η κτηνιατρική στην Ελλάδα υπήρχε μόνο για τις αγελάδες και τα γουρούνια.
Τότε που η στείρωση των ζώων ήταν άγνωστη φράση.
Από ένστικτο οι γιαγιάδες έβαζαν αιθέρα στα νεογέννητα γατιά ή σκυλιά ή τα έκλειναν σε σακούλες να πεθάνουν από ασφυξία.
Σκληρό αυτό που έκαναν, όμως συντελούσαν στον έλεγχο του πληθυσμού τους, γνωρίζοντας πως ο υπερπληθυσμός των ζώων μόνο πόνο μπορεί να φέρει.
Αμόρφωτες γυναίκες με καθαρή σκέψη.
Σήμερα με τη στείρωση, με κτηνίατρο σε κάθε γωνία, με φιλοζωϊκά σωματεία σχεδόν σε κάθε περιοχή, φυσικά ο τρόπος των γιαγιάδων μας θεωρείται εκτός από σκληρός και ξεπερασμένος.
Αλλά η στείρωση δεν είναι λύση μόνο για τον υπερπληθυσμό των ζώων.
Αποτελεί και πρόληψη σοβαρών ασθενειών.
Γιατί; Γιατί τα ζώα υπακούοντας τυφλά τις ορμόνες τους «πρέπει» να αναπαραχθούν.
Όταν το ζώο σου το κρατάς, έστω από συναίσθηση του τι θα γίνουν, πού θα καταλήξουν τα μωρά, και δεν το αφήνεις να έρθει σε επαφή όσο διαρκεί η περίοδος, οι ορμόνες του δημιουργούν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Από καρκίνους, μέχρι πυομήτρα, κάτι πολύ συνηθισμένο στα θηλυκά σκυλιά και κάτι που επιφέρει συνήθως τον θάνατο, άμεσα, σε λίγες ώρες.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της στείρωσης όπως καταγράφονται παγκοσμίως σε όλα τα επιστημονικά κτηνιατρικά συγγράμματα και όχι στην κτηνιατρική του Ράδιο Αρβύλα;
-Η στειρωμένη θηλυκιά γάτα και σκύλα δεν προσβάλλονται από ασθένειες σχετικές με το αναπαραγωγικό σύστημα (πυομήτρα, όγκους, κύστες). Παράλληλα, και οι δύο παρουσιάζουν πολύ λιγότερες περιπτώσεις καρκίνου του μαστού.
-Τα αρσενικά στειρωμένα σκυλιά και γατιά, έχουν λιγότερα προβλήματα προστάτη, περιπρωκτικών όγκων και μειωμένη οσμή ούρων.
Επίσης, ο γάτος έχει μειωμένη διάθεση περιπλάνησης και καυγάδων καθώς και "μαρκαρίσματος" με ούρα παντού.
Ο αρσενικός σκύλος έχει επίσης μειωμένη διάθεση για περιπλάνηση (άρα δεν την κοπανάει κάθε τρεις και λίγο κι αν τον βρεις...ζωντανό ή πεθαμένο) ελαττώνεται το μαρκάρισμα του χώρου του, καθώς και η επίδειξη επιθετικότητας προς άλλα σκυλιά.
Αν άρχισες να αντιλαμβάνεσαι πως όντως μαϊμουδίζεις ως φιλόζωος, διάβασε και τα παρακάτω να συνέλθεις τελείως.
Πότε πρέπει να στειρωθεί το ζώο;
Επειδή το κατοικίδιό σου είναι ένα ζώο συντροφιάς και όχι ζώο αναπαραγωγής όπως μια κατσίκα, είναι καλύτερα να στειρωθεί πριν τον πρώτο οίστρο. Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ πλεονέκτημα να αφήσεις το θηλυκό να γεννήσει, ή το αρσενικό "να κάνει μια φορά σεξ στη ζωή του" όπως λένε εντελώς χαζά κάποιοι.
Είπαμε, τα ζώα, δεν απασχολούνται με το θέμα "σεξ".
Το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι η αγάπη μας, η ασφάλεια, τα παιχνίδια, το φαί τους, και η παρέα.
Αλλιώς θα κυκλοφορούσαν στην αγορά ταινίες πορνό και ερωτικά βοηθήματα για ζώα, μην αμφιβάλλεις καθόλου γι αυτό.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Αν το θηλυκό ζώο στειρωθεί πριν καν μπει στην διαδικασία του πρώτου του οίστρου, μειώνονται οι πιθανότητες να γνωρίσει καρκίνο του μαστού, ενώ παράλληλα αποφεύγονται το άγχος και οι κίνδυνοι της εγκυμοσύνης και της γέννας.
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι σκύλες που έχουν στειρωθεί πριν από τον πρώτο τους οίστρο έχουν πιθανότητες λιγότερες από 0,5% να γνωρίσουν καρκίνο του μαστού, συγκριτικά με το 8% αν στειρωθούν μετά.
Οι γάτες που θα στειρωθούν μετά τον πρώτο τους οίστρο έχουν 7 φορές υψηλότερες πιθανότητες να γνωρίσουν καρκίνο του μαστού, σε σχέση με τις γάτες που θα στειρωθούν πριν τον πρώτο τους οίστρο.
Βεβαίως, αν κάποιος ξεμαϊμουδίσει επιτυχώς στο θέμα φιλοζωία, ποτέ δεν είναι αργά. Μπορεί αν το θηλυκό ζώο του βρίσκεται σε καλή φυσική κατάσταση να το στειρώσει όταν βρίσκεται σε οίστρο, ή ακόμα και σε κατάσταση εγκυμοσύνης.
Είναι επίπονη επέμβαση;
ΟΧΙ.
Πριν από την έναρξη της διαδικασίας της στείρωσης γίνεται ολική αναισθησία οπότε το ζωάκι σου δεν νοιώθει το παραμικρό.
Στο θηλυκό ζώο αφαιρούνται ολικά όλα τα αναπαραγωγικά όργανα.
Ακριβώς όπως και σε κάποιες γυναίκες που προχωρούν σε αφαίρεση οργάνων για να προστατεύσουν την υγεία τους.
Στο αρσενικό "αδειάζουν" οι δύο όρχεις.
Κάτι που δεν το ενοχλεί ούτε αισθητικά, ούτε... ματσομανικά. Αδιαφορεί πλήρως.
Για την ακρίβεια, ξενοιάζει.
Πότε πρέπει να στειρωθεί;
Η καλύτερη διαδικασία για να αποφασίσεις το πότε, είναι να μιλήσεις με το κτηνίατρό σου.
Οι τρέχουσες έρευνες δείχνουν ότι είναι ασφαλές να γίνει η στείρωση από την ηλικία των 6 μηνών, πριν τον πρώτο οίστρο όπως είπαμε. Στις γάτες γίνεται και από τον 5ο μήνα.
Γιατί να μην κρατάς απλά απομονωμένη τη σκύλα ή τη γάτα σου όταν είναι σε οίστρο;
Και βέβαια μπορείς να το κάνεις αυτό.
Σκέψου όμως ότι το ζώο θα έχει οίστρο 2 φορές τον χρόνο για όλη του τη ζωή, με ό,τι σημαίνει αυτό!
Σκέψου ακόμη όλα τα πλεονεκτήματα υγείας που θα απολαύσει όταν στειρωθεί.
Το ράδιο αρβύλα λέει πως το ζώο γίνεται παχύ και τεμπέλικο όταν στειρώνεται. Ισχύει;
ΟΧΙ.
Η αύξηση βάρους οφείλεται μόνο στη διατροφή του ζώου με περισσότερες θερμίδες από αυτές που έχει ανάγκη, δηλαδή, απλώς και μόνο αν τρώει πολύ.
Το ξέρουμε από τον εαυτό μας αυτό, οι θερμίδες σε ανθρώπους και ζώα, φαρδαίνουν.
Προσέχουμε πάντα πόσο φαγητό του δίνουμε, ακόμα κι αν εμείς χλαπακιάζουμε.
Τα μεγαλύτερα σε ηλικία ζώα έχουν ανάγκη από λιγότερες θερμίδες σε σχέση με τα νεότερα, επειδή είναι λιγότερο κινητικά και επειδή οι θερμικές ανάγκες είναι λιγότερες.
Συστηματική ήπια άσκηση, δηλαδή η απαραίτητη καθημερινή βολτίτσα του, μαζί με μια φυσιολογική και λογική δίαιτα, είναι το κλειδί για κατοικίδια σε φόρμα.
Αλλάζει ο χαρακτήρας του;
ΟΧΙ.
Λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω, αλλά υπάρχει η πιθανότητα να είσαι φιλόζωος μαϊμού.
Αν το ξέρεις, καλώς, αν δεν το ξέρεις όμως;
Όσοι έχετε σκύλο ή γάτα διαβάστε το κείμενο μέχρι τέλους, το ίδιο και όσοι θέλετε να αποκτήσετε.
Το γεγονός πως όπου και να κοιτάξεις γύρω σου από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα συναντάς αδέσποτα, είναι πασίγνωστο.
Σε κάθε πλάνο της τηλεόρασης από ρεπορτάζ αγοράς, διαδηλώσεις, πορείες, συνεντεύξεις υπουργών σε Βουλή και Μαξίμου, ακόμη και στα περίφημα γεγονότα του Δεκεμβρίου, τα αδέσποτα είναι πάντα πρώτη γραμμή.
Και πώς να μην είναι, όταν ο πληθυσμός τους είναι τεράστιος;
Γιατί όμως είναι τεράστιος ο πληθυσμός των αδέσποτων, όταν τα φιλοζωϊκά σωματεία δρουν από το 2000 στην Ελλάδα και έχουν στειρώσει και στειρώνουν ακόμη καθημερινά, εκατοντάδες ζώα; (χιλιάδες σε όλη τη χώρα).
Λογικά, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν παρά ελάχιστα ενήλικα αδέσποτα, όσα άντεξαν αυτή τη δεκαετία στις κακουχίες του δρόμου, δεδομένου ότι το προσδόκιμο ζωής για ένα αδέσποτο είναι τα 2 χρόνια.
Απόγονοι αυτών δεν θα υπήρχαν, οπότε σύντομα δεν θα είχαμε ούτε ένα αδέσποτο ζώο.
Η απάντηση είναι πανεύκολη.
Τα αδέσποτα δημιουργούνται από τα δεσποζόμενα ζώα.
Τα ζώα των οποίων οι ιδιοκτήτες αγνοούν τι σημαίνει στείρωση, ή αδιαφορούν, ή έχουν μια συγκεχυμένη θεωρία στο μυαλό τους για το θέμα αυτό, με αποτέλεσμα να μη στειρώνουν τα ζώα τους, αυτά να γεννάνε κάθε 6 μήνες και τα περισσότερα κουτάβια να πετιούνται στα σκουπίδια ή να αφήνονται στους δρόμους μόλις απογαλακτίσουν, ή να «ρίχνονται» σε κήπους σπιτιών, κάτι που επίσης σημαίνει ότι θα βρεθούν στο δρόμο.
Προσωπικά έχω βιώσει με κουτάβια τα πάντα.
Έχουν πετάξει σπίτι μου, έχω μαζέψει νεκρά ή ετοιμοθάνατα από τα σκουπίδια, από το δρόμο όπου τα μισά πατήθηκαν από αυτοκίνητα, δεμένα σε σακούλες να ασφυκτιούν ζωντανά ακόμη, μέχρι και στο ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου μου έχουν ξεφορτωθεί κουτάβι.
Κάθε φορά βλέπω τον θάνατο σε αθώα μάτια και αυτό δεν αντέχεται με τίποτα.
Η οργή που νιώθω γι αυτόν που το έκανε, δεν ομολογείται.
Πώς γίνεται κάποιος να αγαπάει τη σκυλίτσα ή τη γάτα του, αλλά να μην αγαπάει τα παιδιά της και να τους φέρεται έτσι;
Μήπως δεν υπολείπεται σε αγάπη, αλλά η απόγνωση τον οδηγεί σε αυτές τις πράξεις;
Η αδυναμία να βρει σπίτι για όλα αυτά τα ζώα που γεννιούνται κάθε φορά;
Η αδυναμία να τα κρατήσει όλα κοντά του, κάτι που δεν είναι εύκολο, αλλά ούτε και λογικό;
Όποιος και να είναι ο λόγος που το κάνει αυτό, η αιτία είναι μια και συγκεκριμένη: το αστείρωτο ζώο του.
Ας δούμε αναλυτικά γιατί κάποιος δεν στειρώνει το ζώο του.
1) Γιατί είναι ανενημέρωτος, όπως στα περισσότερα χωριά της Ελλάδας, τα οποία ούτως ή άλλως δεν φημίζονται για την ανθρώπινη συμπεριφορά απέναντι στα ζώα. Οπότε η λέξη «ενημέρωση» ακούγεται ανέκδοτο γι αυτούς τους ανθρώπους.
2) Γιατί γνωρίζει, αλλά αδιαφορεί. Υπάρχουν πολλοί που πήραν κατοικίδιο επειδή τα συγκεκριμένα 5 λεπτά της ζωής τους είχαν αυτή τη διάθεση, τους έφυγε όμως και δεν την ανέκτησαν ποτέ.
Οπότε, κρατούν το ζώο με ένα πιάτο φαί και λίγο νερό, και όχι γιατρός δεν το βλέπει ποτέ, αλλά ούτε ο ίδιοι.
Στην καλύτερη περίπτωση το παρατάνε στη βεράντα ή στην ταράτσα τους, μέσα σε ακαθαρσίες και μοναξιά, και στη χειρότερη το κρατάνε δεμένο με ένα μέτρο αλυσίδα σαν άγαλμα στον κήπο, ή την αυλή, για όλη του τη ζωή.
Αν κάποιοι από αυτούς έχουν χάσει ζώο, να ξέρουν ότι τους το έκλεψαν ακτιβιστές φιλόζωοι.
Μην το αναζητήσουν γιατί θα μπλέξουν με το νόμο, αλλά ούτε να πάρουν άλλο, γιατί θα τους το κλέψουν και αυτό.
3) Η τρίτη και σπουδαιότερη κατηγορία, είναι όσοι θεωρούν εαυτόν πραγματικό φιλόζωο.
Πολύ πιο φιλόζωο από άλλους -και δη τους ακτιβιστές- και έχουν αναπτύξει μια θεωρία για τη στείρωση στο μυαλό τους, την οποία υποστηρίζουν σαν να πρόκειται για αληθινή.
Μια θεωρία που δεν υπάρχει γραμμένη σε κανένα κτηνιατρικό σύγγραμμα, έκθεση, δημοσίευση, στερείται κάθε εγκυρότητας και διαδίδεται μονάχα από στόμα σε στόμα…Το Ράδιο Αρβύλα σε Πανελλαδική εμβέλεια..
Ποια θεωρία; Ότι η στείρωση αποτελεί παρέμβαση στη φύση, ακρωτηριασμό του ζώου, βάναυση συμπεριφορά.
Αναρωτιέμαι από ποιο μυαλό διέρρευσε αρχικά αυτή η γελοία θεωρία, που ευτυχεί να προσηλυτίζει ανθρώπους όπως κάθε γελοία αίρεση;
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ζωολόγος, κτηνίατρος, έμπειρος φιλόζωος, ούτε καν ντοκιμαντέρ που να υποστηρίζει κάτι τέτοιο, απορώ με την ανταπόκριση που έχει αυτή η γελοία πεποίθηση.
Βεβαίως, ένας σοβαρός άνθρωπος, άρα και σοβαρός φιλόζωος, οφείλει να ερευνήσει πριν υιοθετήσει μια θεωρία που πάνω από όλα βάζει σε κίνδυνο τη ζωή του κατοικίδιου του και όχι μόνο.
Και όταν λέω ερευνήσει, εννοώ να μιλήσει με κτηνιάτρους, να μελετήσει βιβλία, να σκεφτεί και όχι να ενστερνιστεί κάτι που διάβασε σε ένα forum όπου κάθε τυχάρπαστος γράφει την αμπελοφιλοσοφία του, ή να υιοθετήσει την άποψη της Κικής που είχε για 1 χρόνο μια γάτα -την έχασε γαμώτο-, και του Μπιλάκου που έδωσε τον σκύλο του σε ένα κτήμα για να ζήσει λέει καλύτερα...
Όλος ο πολιτισμένος Δυτικός κόσμος στον οποίο λέμε πως ανήκουμε, γνωρίζει τι σημαίνει στείρωση.
Του Έλληνα ο τράχηλος όμως ζυγό δεν υπομένει, άρα τι να την κάνει την έγκυρη ενημέρωση, όταν ο Τζώνης ο πιτμπουλάς του λέει ότι η στείρωση είναι ακρωτηριασμός;
Έχω ακούσει και άλλα ωραία και ρομαντικά από τους «αντιστειρωτίες» , όπως «μα, να μη νιώσει η σκυλίτσα/γατούλα μου τη μητρότητα;», ή « εσένα θα ήθελες να σε στειρώσουν;» και ακόμα «θα τα αφήσω στο δρόμο τα κουτάβια, να ζήσουν ελεύθερα όπως τους αρμόζει».
Καταρχήν, δεν θα τα λέγαμε κατοικίδια αν τους άρμοζε ο δρόμος, αλλά δρομίδια.
Ο άνθρωπος πήρε δίπλα του γάτα και σκύλο εδώ και χιλιάδες χρόνια, τα έκανε κατοικίδια και αυτό δεν αλλάζει πλέον.
Δεν είναι πανίδα της πόλης οι σκύλοι και οι γάτες.
Πανίδα της πόλης είναι τα περίπτερα, τα αυτοκίνητα, τα φανάρια, τα πεζοδρόμια και τα κάγκελα.
Επίσης, αν θεωρείς τη μητρότητα σπουδαίο πράγμα -που είναι- εσύ κάνεις ένα δυο παιδιά και μετά το ράβεις με οποιοδήποτε τρόπο. Δεν γεννοβολάς κάθε έξι μήνες, 5 και 8 ή και 10 μωρά.
Το ζώο σου γιατί να αγκομαχάει;
Όσο για μένα, ναι, θα ήθελα να με στειρώσουν, αν όποτε έχω ερωτική επαφή γκαστρώνομαι.
Για να μην εξανθρωπίζουμε λοιπόν τα ζώα, θα πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι τα ζώα έχουν την διαδικασία του σεξ αποκλειστικά και μόνο για την ικανοποίηση ορμονικών αναγκών και όχι και για ευχαρίστηση, όπως ο άνθρωπος.
Άλλωστε, τα ζώα και οι άνθρωποι για τη φύση, δεν είναι τίποτε άλλο από μηχανάκια αναπαραγωγής των ειδών τους.
Η φύση μάς θέλει να γεννάμε όσο περισσότερο γίνεται και όταν δεν μπορούμε άλλο, ρίχνει μια επιδημία και μας ξεπαστρεύει μην τρώμε το φαί όσων αναπαράγονται.
Στα 40 αρχίζει και μας καθαρίζει και μέχρι τα 50 μένουν ζωντανοί σχεδόν οι μισοί της τάξης του σχολείου μας.
Αν συνυπολογίσουμε τα ατυχήματα, τις φυσικές καταστροφές, την εγκληματικότητα και ό,τι άλλο σπουδαίο παράγει το σύμπαν και οι άνθρωποι, οι πιθανότητες να επιβιώσουμε ως τα γεράματα, είναι ελάχιστες.
Αν δεν είχαμε τη λογική να προστατευτούμε, αλλά και την ιατρική, θα υπήρχαν λίγοι άνθρωποι στον πλανήτη.
Τα ζώα όμως, δεν έχουν τη λογική μας.
Τα ζώα της πόλης, αυτά που ζουν δίπλα στον άνθρωπο δηλαδή -και αυτά είναι μόνο ο σκύλος και η γάτα για τα οποία μιλάμε εδώ-, δεν μπορούν να επιβιώσουν αν δεν τα βοηθήσουμε.
Αν ζούσαν στο δάσος ή στη ζούγκλα, θα είχαν μηχανισμούς, όμως τα ζώα αυτά έγιναν αστοί από εμάς όπως προείπα, εδώ και χιλιάδες χρόνια, άρα ,πρέπει να επιβιώσουν στο περιβάλλουν που ζουν.
Στο σπίτι του ανθρώπου τους, μια και είναι οικόσιτα.
Μια και τα κάναμε οικόσιτα και δεν μπορούν, αλλά ούτε θέλουν πλέον να ζήσουν ελεύθερα στο δρόμο.
Δεν υπήρχαν δρόμοι άλλωστε, όταν τα πήρε ο άνθρωπος κοντά του…
Αν ζούσε στο δάσος η σκύλα θα γεννούσε συνέχεια, θα πέθαινε νεότατη, αλλά θα άφηνε πίσω της εκατοντάδες απογόνους με 6-7-15 γέννες, ώστε να μην εξαφανιστεί το είδος.
Απόγονοι που οι περισσότεροι θα πέθαιναν κουτάβια.
Γι αυτό στο δάσος οι πολλαπλές γέννες επιτελούν σκοπό, στην πόλη όμως μόνο υπερπληθυσμό προκαλούν και βασανισμένα αδέσποτα, που θα ζήσουν το περισσότερο δυο χρόνια μέσα στο κρύο, την πείνα, την κλωτσιά και θα πεθάνουν βασανιστικά από αρρώστια, τροχαίο, ή φόλα.
Για θυμηθείτε τις γιαγιάδες και τις προγιαγιάδες μας, τότε που η κτηνιατρική στην Ελλάδα υπήρχε μόνο για τις αγελάδες και τα γουρούνια.
Τότε που η στείρωση των ζώων ήταν άγνωστη φράση.
Από ένστικτο οι γιαγιάδες έβαζαν αιθέρα στα νεογέννητα γατιά ή σκυλιά ή τα έκλειναν σε σακούλες να πεθάνουν από ασφυξία.
Σκληρό αυτό που έκαναν, όμως συντελούσαν στον έλεγχο του πληθυσμού τους, γνωρίζοντας πως ο υπερπληθυσμός των ζώων μόνο πόνο μπορεί να φέρει.
Αμόρφωτες γυναίκες με καθαρή σκέψη.
Σήμερα με τη στείρωση, με κτηνίατρο σε κάθε γωνία, με φιλοζωϊκά σωματεία σχεδόν σε κάθε περιοχή, φυσικά ο τρόπος των γιαγιάδων μας θεωρείται εκτός από σκληρός και ξεπερασμένος.
Αλλά η στείρωση δεν είναι λύση μόνο για τον υπερπληθυσμό των ζώων.
Αποτελεί και πρόληψη σοβαρών ασθενειών.
Γιατί; Γιατί τα ζώα υπακούοντας τυφλά τις ορμόνες τους «πρέπει» να αναπαραχθούν.
Όταν το ζώο σου το κρατάς, έστω από συναίσθηση του τι θα γίνουν, πού θα καταλήξουν τα μωρά, και δεν το αφήνεις να έρθει σε επαφή όσο διαρκεί η περίοδος, οι ορμόνες του δημιουργούν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Από καρκίνους, μέχρι πυομήτρα, κάτι πολύ συνηθισμένο στα θηλυκά σκυλιά και κάτι που επιφέρει συνήθως τον θάνατο, άμεσα, σε λίγες ώρες.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της στείρωσης όπως καταγράφονται παγκοσμίως σε όλα τα επιστημονικά κτηνιατρικά συγγράμματα και όχι στην κτηνιατρική του Ράδιο Αρβύλα;
-Η στειρωμένη θηλυκιά γάτα και σκύλα δεν προσβάλλονται από ασθένειες σχετικές με το αναπαραγωγικό σύστημα (πυομήτρα, όγκους, κύστες). Παράλληλα, και οι δύο παρουσιάζουν πολύ λιγότερες περιπτώσεις καρκίνου του μαστού.
-Τα αρσενικά στειρωμένα σκυλιά και γατιά, έχουν λιγότερα προβλήματα προστάτη, περιπρωκτικών όγκων και μειωμένη οσμή ούρων.
Επίσης, ο γάτος έχει μειωμένη διάθεση περιπλάνησης και καυγάδων καθώς και "μαρκαρίσματος" με ούρα παντού.
Ο αρσενικός σκύλος έχει επίσης μειωμένη διάθεση για περιπλάνηση (άρα δεν την κοπανάει κάθε τρεις και λίγο κι αν τον βρεις...ζωντανό ή πεθαμένο) ελαττώνεται το μαρκάρισμα του χώρου του, καθώς και η επίδειξη επιθετικότητας προς άλλα σκυλιά.
Αν άρχισες να αντιλαμβάνεσαι πως όντως μαϊμουδίζεις ως φιλόζωος, διάβασε και τα παρακάτω να συνέλθεις τελείως.
Πότε πρέπει να στειρωθεί το ζώο;
Επειδή το κατοικίδιό σου είναι ένα ζώο συντροφιάς και όχι ζώο αναπαραγωγής όπως μια κατσίκα, είναι καλύτερα να στειρωθεί πριν τον πρώτο οίστρο. Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ πλεονέκτημα να αφήσεις το θηλυκό να γεννήσει, ή το αρσενικό "να κάνει μια φορά σεξ στη ζωή του" όπως λένε εντελώς χαζά κάποιοι.
Είπαμε, τα ζώα, δεν απασχολούνται με το θέμα "σεξ".
Το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι η αγάπη μας, η ασφάλεια, τα παιχνίδια, το φαί τους, και η παρέα.
Αλλιώς θα κυκλοφορούσαν στην αγορά ταινίες πορνό και ερωτικά βοηθήματα για ζώα, μην αμφιβάλλεις καθόλου γι αυτό.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Αν το θηλυκό ζώο στειρωθεί πριν καν μπει στην διαδικασία του πρώτου του οίστρου, μειώνονται οι πιθανότητες να γνωρίσει καρκίνο του μαστού, ενώ παράλληλα αποφεύγονται το άγχος και οι κίνδυνοι της εγκυμοσύνης και της γέννας.
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι σκύλες που έχουν στειρωθεί πριν από τον πρώτο τους οίστρο έχουν πιθανότητες λιγότερες από 0,5% να γνωρίσουν καρκίνο του μαστού, συγκριτικά με το 8% αν στειρωθούν μετά.
Οι γάτες που θα στειρωθούν μετά τον πρώτο τους οίστρο έχουν 7 φορές υψηλότερες πιθανότητες να γνωρίσουν καρκίνο του μαστού, σε σχέση με τις γάτες που θα στειρωθούν πριν τον πρώτο τους οίστρο.
Βεβαίως, αν κάποιος ξεμαϊμουδίσει επιτυχώς στο θέμα φιλοζωία, ποτέ δεν είναι αργά. Μπορεί αν το θηλυκό ζώο του βρίσκεται σε καλή φυσική κατάσταση να το στειρώσει όταν βρίσκεται σε οίστρο, ή ακόμα και σε κατάσταση εγκυμοσύνης.
Είναι επίπονη επέμβαση;
ΟΧΙ.
Πριν από την έναρξη της διαδικασίας της στείρωσης γίνεται ολική αναισθησία οπότε το ζωάκι σου δεν νοιώθει το παραμικρό.
Στο θηλυκό ζώο αφαιρούνται ολικά όλα τα αναπαραγωγικά όργανα.
Ακριβώς όπως και σε κάποιες γυναίκες που προχωρούν σε αφαίρεση οργάνων για να προστατεύσουν την υγεία τους.
Στο αρσενικό "αδειάζουν" οι δύο όρχεις.
Κάτι που δεν το ενοχλεί ούτε αισθητικά, ούτε... ματσομανικά. Αδιαφορεί πλήρως.
Για την ακρίβεια, ξενοιάζει.
Πότε πρέπει να στειρωθεί;
Η καλύτερη διαδικασία για να αποφασίσεις το πότε, είναι να μιλήσεις με το κτηνίατρό σου.
Οι τρέχουσες έρευνες δείχνουν ότι είναι ασφαλές να γίνει η στείρωση από την ηλικία των 6 μηνών, πριν τον πρώτο οίστρο όπως είπαμε. Στις γάτες γίνεται και από τον 5ο μήνα.
Γιατί να μην κρατάς απλά απομονωμένη τη σκύλα ή τη γάτα σου όταν είναι σε οίστρο;
Και βέβαια μπορείς να το κάνεις αυτό.
Σκέψου όμως ότι το ζώο θα έχει οίστρο 2 φορές τον χρόνο για όλη του τη ζωή, με ό,τι σημαίνει αυτό!
Σκέψου ακόμη όλα τα πλεονεκτήματα υγείας που θα απολαύσει όταν στειρωθεί.
Το ράδιο αρβύλα λέει πως το ζώο γίνεται παχύ και τεμπέλικο όταν στειρώνεται. Ισχύει;
ΟΧΙ.
Η αύξηση βάρους οφείλεται μόνο στη διατροφή του ζώου με περισσότερες θερμίδες από αυτές που έχει ανάγκη, δηλαδή, απλώς και μόνο αν τρώει πολύ.
Το ξέρουμε από τον εαυτό μας αυτό, οι θερμίδες σε ανθρώπους και ζώα, φαρδαίνουν.
Προσέχουμε πάντα πόσο φαγητό του δίνουμε, ακόμα κι αν εμείς χλαπακιάζουμε.
Τα μεγαλύτερα σε ηλικία ζώα έχουν ανάγκη από λιγότερες θερμίδες σε σχέση με τα νεότερα, επειδή είναι λιγότερο κινητικά και επειδή οι θερμικές ανάγκες είναι λιγότερες.
Συστηματική ήπια άσκηση, δηλαδή η απαραίτητη καθημερινή βολτίτσα του, μαζί με μια φυσιολογική και λογική δίαιτα, είναι το κλειδί για κατοικίδια σε φόρμα.
Αλλάζει ο χαρακτήρας του;
ΟΧΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου